دهه چهارم انقلاب دهه پیشرفت و عدالت

توانمند سازی جوانان در ساخت جامعه اطلاعاتی

چهارمین اجلاس همایش جهانی جوانان نظام ملل متحد که به میزبانی دولت سنگال و با همکاری سازمان ملل متحد از 6 تا 10 اوت 2001 در داکار برگزار شد؛
تأکید می‌کنیم که این سند برای تقویت ـ و نه جایگزینی ـ طرح عمل جوانان براگا که در سومین اجلاس همایش جهانی جوانان ملل متحد (که در سال 1998 در شهر براگای پرتغال برگزار شد) تصویب شد، طراحی گردیده است. بنابراین، ما طرح عمل جوانان براگا را مجدداً به دولت‌های ملی عضو نظام ملل متحد تقدیم کرده و درخواست می‌کنیم که همراه با استراتژی داکار در خصوص توانمند سازی جوانان در مجمع عمومی تصویب گردد.

از تلاش‌های دولت‌ها و سازمان ملل متحد در تصویب و اعمال مؤثر مواد برنامه عمل جهانی برای جوانان تا سال 2000 و پس از آن ـ مصوب مجمع عمومی در سال 1996 ـ و اعلامیه لیسبون در خصوص سیاست‌ها و برنامه‌های جوانان ـ مصوب اولین کنفرانس جهانی وزرای مسئول جوانان که از 8 تا 12 اوت 1998 در لیسبون برگزار گردید ـ قدردانی می‌کنیم؛

از فرصت داده شده به جوانان برای ابراز نظرات خود در اجلاس ویژه آتی مجمع عمومی ملل متحد در خصوص کودکان استقبال می‌کنیم و از اجلاس دوسالانه مجمع عمومی در خصوص جوانان نیز درخواست می‌کنیم که از توصیه‌های ارائه شده در قالب استراتژی‌داکار در خصوص توانمند سازی جوانان حمایت به عمل آورد؛

از وضعیت رو به وخاومت جوانان در سراسر جهان که علی‌رغم پیشرفت به دست آمده در زمینه فن‌آوری‌ها، توسعه کارآفرینی، تحقیقات پزشکی و تسهیلات تفریحی و اوقات فراغت، با سطوح روز افزونی از بیکاری، فقر، منازعات مسلحانه، بیماری‌های مسری، بی‌سوادی عملی و سوء استعمال مواد مخدر ـ همراه با سایر چالش‌های اجتماعی و اقتصادی ـ مواجه هستند، ابراز نگرانی می‌کنیم؛

به این مطلب واقفیم که بیش از یک میلیارد از جمعیت جهان در وضعیت فقر به سر برده و روزانه با شرایط غیرقابل قبول گرسنگی و سوء تغذیه، بیماری، بی‌خانمانی، محیط زیست ناسالم و طرد اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ همچنین، واقفیم که اکثریت این جمعیت را جوانان تشکیل داده و سه چهارم آنها در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. احساس ما بر این است که چرخه بدهی کشورهای در حال توسعه، عامل مهمی در زمینه گرسنگی و فقر است و با تأسف خاطر نشان می‌کنیم که بخشودگی بدهی‌ها بر اساس مصلحت و ضرورت شدید نیاز موجود به مرحله اجرا درنیامده است؛

 
 اذعان می‌داریم که علی‌رغم پیشرفت‌های حاصله در زمینه آموزش پایه، نابرابری‌های مبتنی بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی، جنسیت و معلولیت‌ها هنوز هم وجود دارد و باعث محرومیت میلیون‌ها کودک و جوان از آموزش مدرسه‌ای گردیده‌است. ما معتقدیم که کیفیت آموزش پایه باید بهبود اساسی پیدا کرده و مهارت‌های زندگی و فن‌آوری‌های نوین اطلاعاتی را نیز در بر گیرد؛

اذعان می‌کنیم که جوانان همچنین با مشکلات بهداشتی جدی ـ به‌ویژه پدیده فراگیر ایدز / HIV که بزرگ‌ترین چالش پیش روی نسل ماست ـ مواجه هستند. ما از دولت‌ها می‌خواهیم تا اعلامیه تصویب شده در اجلاس ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص ایدز را اجرا نموده و از تمامی طرف‌های درگیر می‌خواهیم تا به مسئولیت‌های ذکر شده در پیوست «استراتژی‌داکار» در ارتباط با ایدز / HIV عمل نمایند. علاوه بر این، واقفیم که جوانان همچنان به‌‌خاطر عفونت‌های وخیم ریوی، بیماری‌های قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون و سوء تغذیه زندگی خود را از دست می‌دهند. خشونت و خودکشی نیز از عوامل رو به رشد مرگ و میر جوانان هستند. همچنین، معتقدیم که دستیابی به خدمات بهداشتی دارای کیفیت و متناسب با نیازهای کودکان و جوانان و نیز آموزش بهداشتی، موضوعاتی هستندکه هنوز هم باید جداً مورد توجه قرار گیرند؛

از نیاز به انجام اقدامات فوری برای ترویج توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست برای منفعت نسل‌‌های آینده ـ که به وسیله مصرف صحیح و مسئولانه منابع جهان توسط ملت‌ها، جوامع و افراد مورد پشتیبانی قرار گیرد ـ آگاه بوده و خواستار اقدامات جدیدی برای اعمال مواد دستور کار 21 و دستور کار هبیتت (اسکان بشر) هستیم؛

 
 یادآور می‌شویم که زنان و به‌ویژه دختران و زنان جوان، آسیب‌پذیرترین و آسیب دیده‌ترین اقشار در برابر مشکلات اجتماعی و اقتصادی و در مواقع بروز منازعات مسلحانه هستند و تضمین جایگاه آنان به‌عنوان طرف‌هایی برابر در فرایند توسعه و توانمند سازی جوانان، برای غلبه بر نابرابری‌های اجتماعی که همچنان ادامه دارد بسیار ضروری است؛

 از نقض مکرر حقوق بشر در رابطه با جوانان شدیداً نگران هستیم؛ مواردی نظیر کار کودکان و قاچاق و استثمار جنسی آنان، وضعیت کودکان و جوانانی که در شرایطی زندگی می‌کنند که کشورشان درگیر منازعات مسلحانه یا تحت اشغال نیروهای خارجی است و همچنین طرد و محرومیت کودکان و جوانان مبتلا به ایدز یا تأثیر پذیرفته از آن (از جمله یتیمان ناشی از ایدز)؛

 از شنیدن این مطلب بسیار نگران هستیم که 66 میلیون جوان در سراسر جهان بیکار هستند (که این تعداد بیش از 40 درصد جمعیت بیکار جهان را تشکیل می‌دهند) و صدها میلیون نفر نیز کم‌تر از ساعات مورد انتظار خود کار می‌کنند و تعداد دیگری نیز برای ساعات بسیار طولانی، اما با دستمزد اندک و بدون هیچ گونه حمایت اجتماعی در اقتصاد غیررسمی به فعالیت مشغول هستند؛

 از اهمیت فراهم کردن منابع و محیطی توانمند کننده برای جوانان جهت غلبه بر چالش‌های فردی و اجتماعی که از هر طرف آنها را احاطه می‌کند آگاهیم؛

 یاد‌آور می‌شویم که هنوز اقدامات زیادی وجود دارد که باید برای ارتقای سطح جذب اجتماعی صورت پذیرد و از دولت‌ها می‌خواهیم که به اجرای قطعنامه مصوب اجلاس سران برای توسعه اجتماعی در کپنهاگ و همچنین ”اجلاس سران کپنهاگ پس از 5 سال“ همت گمارند. جوانانی که در معرض حاشیه‌ای شدن قرار دارند، از جمله عبارتند از: زنان و مردان جوان معلول، جوانان بومی، جوانان متعلق به اقلیت‌های قومی و فرهنگی، جوانان متأثر از خشونت (از جمله خشونت مبتنی بر جنسیت) و مواد مخدر، کودکان سرباز، آوارگان و مهاجران و متخلفان جوان؛

 از همایش جهانی آتی جوانان می‌خواهیم که به گونه‌ای مثال زدنی عمل کند و عوامل حاشیه‌ای شدن را برطرف کرده و امکان دسترسی جوانان معلول و ناتوان به خدمات را فراهم نماید؛

 تصمیم داریم تا این اجلاس همایش جهانی جوانان را به تشخیص و حمایت از ابتکاراتی اختصاص دهیم که جوانان را توانمند می‌سازد تا کنترل بیشتری بر سرنوشت فردی و جمعی خود داشته و به‌طور مؤثری به پیشرفت‌جامعه جهانی کمک کنند؛

 نهایتاً از دولت‌ها، نظام ملل متحد و سازمان‌های جامعه مدنی می‌خواهیم تا از تلاش‌های جوانان در جهت دستیابی به منابعی برای برنامه‌های گسترده و جامع توانمندسازی جوانان حمایت به عمل آورند؛

بدین منظور، ما استراتژی‌های زیر را برای توانمندسازی جوانان تعیین می‌کنیم:

آموزش و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی
 به منظور تضمین دسترسی همگانی به آموزش ابتدایی، متوسطه و عالی به گونه‌ای که در طرح عمل جوانان براگا و همایش داکار در خصوص آموزش همگانی (آوریل 2001) عنوان گردیده است، ما موارد زیر را به سازمان ملل متحد، نهادهای بین‌دولتی مشغول در امر سیاست‌های جوانان، و همچنین دولت‌ها توصیه می‌کنیم:
- افزایش حمایت فنی، فن‌آورانه، مادی و مالی از طریق تأسیس صندوق آموزش و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی (که باعث ترویج همکاری جنوب ـ شمال و جنوب ـ جنوب و همچنین همکاری بین شبکه‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی و همکاری بین دولت و بخش خصوصی می‌گردد) و مراکز حرفه‌آموزی در زمینه فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی و نیز حمایت از خدمات داوطلبانه خاص جوانان در زمینه‌های آموزش رسمی و غیررسمی و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی؛
- ایجاد برنامه‌ها و سیاست‌های آموزش و تبادل همسالان به منظور ترویج و بهبود بخشیدن به استفاده آسان، رایگان و برابر از فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی در مناطق توسعه نیافته روستایی، شهری و دور افتاده؛
- تأسیس مدارس آموزش حرفه‌ای در سطح محلی، ایجاد کافی‌نت‌ها، مراکز آموزش از راه‌دور، آموزش مربیان و توسعه برنامه‌های بازآموزی؛

- ارتقای سطح رسانه‌های گروهی موجود و رادیو، تلویزیون و اینترنت برای فرایندهای آموزشی پیشرفته؛

 به منظور بسیج منابع و تضمین دسترسی همگانی و برابر به آموزش در سراسر جهان، جوانان باید فعالانه از سیاست‌هایی حمایت کنند که در بر گیرنده موارد زیر باشد:
- ارتقای کیفیت و دسترسی به آموزش و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی از طریق اولویت بخشیدن به آموزش و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی و حذف مالیات‌ها از محصولات مربوط به فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی که برای استفاده رایگان توسط عموم در نظر گرفته شده است؛
- ایجاد همکاری بین ‌بخش دولتی و خصوصی و همکاری در سطح جهانی و ارائه راهکارهای منطقه‌ای به منظور ترویج استفاده از فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی در آموزش؛ 
- افزایش بودجه آموزش و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی در بودجه‌های ملی ذی‌ربط که به‌عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی ذکر شود؛
- حذف هزینه‌های تحصیلی مدارس و حمایت از کودکان از طریق اعطای اعتباراتی جهت تضمین این مطلب که آنان به‌‌خاطر اشتغال به کار مدرسه را ترک نمی‌کنند؛
- افزایش همکاری بین بخش غیردولتی و سازمان ملل متحد؛
- اعمال تخفیف‌های دوجانبه و چندجانبه بدهی‌ها برای اجرای بهتر و گسترده‌تر برنامه‌های مربوط به فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی؛
- کاهش قیمت آموزش و منابع مربوط به فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی؛
- تشویق تولید محلی محتوای آموزشی و فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی و دسترسی به محتوا؛
- اتخاذ سیاست‌هایی برای رسیدگی به نیازهای خاص گروه‌های آسیب‌پذیر و حاشیه‌ای شده

.
 به منظور توانمند سازی جوانان و از بین ‌بردن شکاف موجود در این زمینه، لازم است که جوانان فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی را درک کنند. فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی باید به‌عنوان ابزاری برای انتشار اطلاعات در مورد موضوعات مهمی همچون پیشگیری از ایدز / HIV و حذف تصورات غلط از آن، بهداشت، مسائل زیست محیطی و موضوعات فرهنگی و اجتماعی که تأثیرات عملی بر زندگی هر روزه جوانان دارند، به کار گرفته شود.

اشتغال

 
 با اذعان به نیاز فوری به تأمین کار و مشاغل مناسب برای جوانان، ما از پیش‌نویس توصیه‌های هیأت عالی رتبه دبیرکل در خصوص اشتغال جوانان استقبال می‌کنیم؛ به‌ویژه توصیه به دولت‌های ملی برای انجام مطالعات ملی و تهیه طرح‌های عمل ملی در خصوص اشتغال جوانان در محدوده زمانی یک سال و تضمین مشارکت قوی جوانان در این فرایند. این طرح‌های عمل باید توصیه‌های همایش جهانی جوانان را مد نظر قرار دهند و همچنین به تحلیل ابعاد بین‌المللی اشتغال ـ آن گونه که توسط بیست‌چهارمین اجلاس ویژه مجمع عمومی تحت عنوان «اجلاس جهانی سران برای توسعه اجتماعی و فراتر از آن: رسیدن به توسعه اجتماعی برای همگان در دنیایی جهانی کننده» درخواست گردیده است ـ مبادرت ورزد.

 ما به این مطلب واقفیم که جوانان بسیار زیادی وجود دارند که فاقد تحصیلات و حرفه‌‌آموزی لازم برای مشاغل خوب و مولد هستند؛ همچنین، اذعان داریم که میزان مشاغل موجود نیز بسیار کم است و تعداد مشاغل غیرمولد با دستمزد اندک و امنیت ضعیف نیز زیاد است. بنابراین، ما خواستار موارد زیر هستیم: 
- افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش مهارت‌های ذی‌ربط، تأکید بر حرفه‌آموزی متناسب با بازار کار و بخش غیررسمی ـ من جمله ـ از طریق همکاری بیشتر  بین کارفرمایان و ارائه دهندگان حرفه‌آموزی؛ 
- افزایش روحیه کارآفرینی در میان مردان و زنان جوان از طریق ارائه اطلاعات لازم در زمینه فرصت‌های بازار کار، آموزش مهارت‌های شغلی، دسترسی به سرمایه (اعتبار یا خدمات مالی دیگر)، ارائه مشاوره توسط افراد واجد صلاحیت و سایر خدمات مربوط به حمایت شغلی؛
- ایجاد زمینه اجتماعی مناسب برای جوانان از طریق بهبود شرایط کاری آنان، ارتقای حقوق آنان در ارتباط با کار و به رسمیت شناختن حق ابراز نظر و ابراز وجود آنان در محیط‌های کاری و تضمین حداقل دستمزد که جوابگوی هزینه‌های زندگی باشد، برای حمایت از کارگران فقیر در راستای اعلامیه سازمان بین‌المللی کار در خصوص اصول و حقوق اساسی در محیط کار (همچنین، به توصیه شماره ‌هیأت عالی رتبه‌دبیرکل در خصوص اشتغال جوانان مراجعه شود(.

 باید حق آزادی ایجاد تشکل و حق اعتصاب برای جوانان کارگر تضمین گردد. همچنین، باید برای موارد انتقال بین‌المللی سرمایه توسط شرکت‌های چندملیتی در بین کشورها مالیات وضع شود.

 ما همچنین، از انباشت بدهی‌های بین‌المللی، به‌ویژه توسط کشورهای در حال توسعه که بار سنگینی را بر دوش جوانان و نسل‌‌های آینده تحمیل می‌کند، ابراز نگرانی می‌کنیم. ما خواستار استمرار فرایند لغو و بخشودگی بدهی‌ها توسط وام دهندگان دو جانبه و چند جانبه بوده و در این زمینه خواهان این امر هستیم که در راهکارهای کاهش فقر که توسط کشورهای بسیار فقیر و بدهکار ارائه می‌شود، توسعه اجتماعی تضمین گردیده و همچنین، مردان و زنان جوان در فرایند تدوین این راهکارها کاملاً مورد مشاوره قرار گیرند. بنابراین، ما خواستار اختصاص بخشی از منابع حاصله از محل تعدیل بدهی‌های کشورهای در حال توسعه به صندوق‌هایی هستیم که جوانان در مدیریت آن سهیم بوده و در جهت جذب هر چه بهتر مردان و زنان جوان به داخل بازار کار و برنامه‌های مربوط به ایجاد فرصت‌های شغلی به کار گرفته می‌شود.

 یکی از عناصر بنیادین توانمندسازی جوانان، دسترسی آنان به نهادهای سیاستگذاری در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی است. در این چارچوب، چهارمین اجلاس همایش جهانی جوانان به اقدام صورت گرفته توسط سازمان‌بین‌المللی کار برای تدوین دستور کار جهانی اشتغال اشاره می‌کند. ما همچنین، خواستار مشارکت قوی جوانان در همایش جهانی اشتغال که توسط سازمان بین‌المللی کار در شهر ژنو در ماه نوامبر سال 2001 برای بحث و بررسی در خصوص دستور کار مزبور برگزار می‌شود هستیم

. 
 تحرک و مهاجرت نیروی کار به سمت مناطقی که دارای اشتغال بالاست،‌امری است که نمی‌توان آن را انکار و یا متوقف کرد. این امر ـ برای مثال ـ باعث بیگانه هراسی، استثمار و از هم پاشیدن نیروی کار می‌شود. برای رسیدگی به این موضوع و مدیریت آن باید یک چارچوب قانونی به‌‌صورت بین‌المللی ترسیم گردد.

بهداشت و جمعیت

 ما این موضوع را به رسمیت می‌شناسیم که افراد جوان باید نقشی فعال در مفهوم‌پردازی، تصمیم‌گیری، اجرا و ارزیابی سیاست‌های بهداشتی داشته و خود را در سطوح مختلف جهت ایجاد شبکه‌های مؤثر سازماندهی نموده و مهارت‌های خود را جهت بسیج منابع به منظور اجرای توصیه‌های زیر توسعه دهند.

 ما از سازمان‌های محلی، ملی، بین‌المللی و دولتی، آژانس‌های نظام ملل متحد، نظام‌های آموزشی (مدرسه‌ای) و سازمان‌های خدمات بهداشتی تقاضا داریم که از مشارکت جوانان در تدوین، اجرا و ارزیابی سیاست‌ها و برنامه‌های مربوط به مسائل بهداشتی جوانان حمایت نمایند.
 ما این موضوعات را مد نظر قرار داده‌ایم که ایدز / HIV نسل ما را تهدید می‌نماید، عدم اطلاعات و آموزش، بدنام‌سازی و محرمات منفی بر آسیب‌پذیری جوانان افزوده است و این که بخش خصوصی و عمومی، دولت‌های ملی و جامعه بین‌المللی از جمله سازمان‌هایی نظیر ملل متحد و تمام سازمان‌های غیردولتی باید در جهت مهار ایدز اقدام نمایند.

ظرفیت‌سازی

 ما از دولت‌ها و نظام ملل متحد تقاضا داریم که از منابع ملی و بین‌المللی به منظور تهیه برنامه‌های آموزشی رسمی و غیررسمی در خصوص ایدز / HIV سوء استعمال مواد مخدر، بهداشت جنسی و باروری و بهداشت روانی استفاده نمایند. 

 ما باید نقش همسالان را از طریق تقویت ظرفیت‌های مشارکت افراد جوان به‌طور هم‌زمان در ابعاد مالی، فنی و مادی بهبود بخشیده و به رسمیت بشناسیم.
 بر نقش مهمی که خانواده‌ها در اشکال مختلف آن، همسالان و اجتماعات در ایجاد محیطی مناسب برای توسعه مهارت‌های مفید برای زندگی‌های سالم‌تر ایفا می‌کنند، تأکید می‌کنیم.

حمایت

 فراهم کردن امکان مشارکت فعالانه افراد جوان در فرایندهای مفهوم‌پردازی، تصمیم‌گیری، اجرا و ارزیابی به منظور: ایجاد  شبکه‌های جوان ـ محور مؤثر ؛

 ایجاد و توسعه خدمات مربوط به حمایت و مساعدت در مواقع بیماری (شامل مراقبت، درمان و واکسیناسیون)  برای همگان؛
ü تهیه و انتشار داده‌های آماری مربوط به  وضعیت بهداشتی افراد جوان برای اطلاع سازمان‌های غیردولتی جوانان، دولت‌های ملی و محلی، سازمان‌های بین‌المللی و خود جوانان

.  آشکار ساختن تأثیر مثبت مشارکت جوانان در ترویج عملکردها و رفتارهای سالم‌تر برای نظام ملل متحد، دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی.

 از دولت‌ها می‌خواهیم تا خود را متعهد به اجرای آن دسته ازسیاست‌های مشارکتی سازند که تضمین کننده موارد ذیل باشد:  

 دسترسی آزاد برای افراد جوان به اطلاعات بهداشتی، آموزش‌و  خدمات بخش بهداشتی، به‌ویژه بهداشت روانی و بهداشت باروری و جنسی، به منظور پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی مسری و ایدز، بارداری نوجوانان و همچنین جلوگیری از سقط جنین غیرقانونی، استعمال مواد مخدر و بیماری‌های روانی.

 اجرای سیاست‌هایی که موجب ترویج رهیافت چندبخشی نسبت به بهداشت گردد، به نحوی که بتواند به نیازهای خاص افراد جوان پاسخ دهد.

 فرصت‌ها و حقوق مساوی برای تمام کودکان و جوانان بدون هر گونه تمایزی بر اساس سنّ، جنسیت، نژاد، مذهب، قومیت و وضعیت اقتصادی ـ اجتماعی.

 بسیج منابع جهت اجرای توصیه‌های مصوب (اجلاس ویژه مجمع عمومی ملل متحد) در خصوص ایدز در سال 2001، به‌ویژه آن دسته از توصیه‌هایی که مستقیماً به حقوق و نیازهای افراد جوان مربوط می‌شود.

 توجه به مبارزه علیه ایدز، سوء استعمال مواد مخدر و خودکشی به‌عنوان یک اولویت در ارتقای سلامت افراد جوان، مبارزه با ختنه دختران و خشونت علیه زنان

افزایش آگاهی

 سازمان‌های غیردولتی، دولت‌های ملی و محلی، سازمان‌های بین‌المللی، و خود جوانان لازم است: 

 از فعالیت‌های آموزش همسالان بر مبنای اجتماع و توانمندسازی جوانان برای افزایش آگاهی در خصوص مسائل مربوط به بهداشت افراد جوان در خصوص ایدز، استعمال مواد مخدر، بهداشت جنسی و باروری در هر دو بخش رسمی و غیررسمی حمایت کنند، و این حمایت باید با توجه ویژه به محرّمات و اعتقادات سنتی اجتماعی ـ فرهنگی که دارای تأثیرات منفی بوده و اعتقادات سنّتی اجتماعی ـ فرهنگی که دارای تأثیرات مثبت است صورت گیرد؛

 نقش بنیادینی که جوانان، خانواده‌ها، معلمان و اجتماعات در افزایش آگاهی جوانان در مورد تمامی موضوعات بهداشتی از جمله بهداشت روانی، جنسی و باروری ایفا می‌کنند را به رسمیت بشناسند؛

 این نکته را مد نظر قرار داده و به ذهن بسپارند که اقدامات مربوط به افزایش آگاهی باید رفتارهای مثبت را تقویت کند و به دنبال تبدیل رویه‌های منفی به گونه‌ای مثبت و سازنده در میان تمامی جوانان، به‌ویژه جوانان حاشیه‌ای و طرد شده باشد.

گرسنگی، فقر و بدهی

 به منظور توانمندسازی جوانان در مناطق روستایی و شهری برای مبارزه با گرسنگی و فقر، به‌ویژه در میان جوانان، باید منابع و ظرفیت‌های لازم جهت ایجاد اشتغال و کسب درآمد برای امرار معاش پایدار را در اختیار آنان قرار داد.

 باید از طریق برنامه‌های ویژه و تأمین بودجه از جمله در اختیار گذاشتن منابع تولید نظیر زمین، آب و بذر و همچنین، فن‌آوری‌های مناسب و کارآموزی در زمینه کشاورزی پایدار، مهارت‌های زندگی و مدیریت منابع طبیعی، به جوانان روستایی که شدیداً تحت تأثیر گرسنگی و فقر هستند، اولویت بخشید. سازمان ملل متحد، دولت‌ها و سازمان‌های منطقه‌ای باید برای تأسیس یک صندوق‌ویژه توسعه جوانان، تلاش‌های وسیعی را به عمل ‌آورند. و جوانان باید هم در مدیریت و هم در نظارت بر این صندوق‌های ویژه مشارکت داشته باشند. 

 آموزش، حرفه‌آموزی و ظرفیت‌سازی برای جوانان در زمینه ارائه راهکاری بلندمدت برای به حداقل رساندن تأثیرات گرسنگی و ریشه‌کن ساختن فقر، دارای اهمیت بسیار زیاد است.

 برای مبارزه با بی‌سوادی، باید آموزش پایه رایگان همراه با ایجاد محیطی تواناکننده که نیازهای جوانان را مد نظر قرار می‌دهد، ارائه گردد. برنامه‌های مربوط به آموزش پایه و حرفه‌آموزی باید علاوه بر جنبه فکری توسعه انسانی، مهارت‌های عملی و اجتماعی را نیز در بر گیرد. برای جوانان بی‌سواد خارج از مدرسه باید برنامه‌های ویژه‌طراحی گردد. باید ظرفیت‌هایی برای جوانان ایجاد شود تا بتوانند به گونه‌ای مؤثر به مسائل و چالش‌های جهانی واکنش نشان دهند، چالش‌هایی نظیر تغییرات آب و هوا، تخریب زمین، از بین رفتن تنوع زیستی، ایدز / HIV، حاشیه‌ای شدن فزاینده گروه‌های آسیب پذیر، شکاف رو به تزاید بین‌فقیر و غنی، بی‌ثباتی نظام‌های مالی بین‌المللی و چیرگی پارادایم‌نئولیبرال. دولت‌ها با همکاری سازمان‌های جوانان باید به طراحی، اعمال و نظارت بر سیاست‌هایی مبادرت ورزند که نیازهای جوانان را در زمینه آموزش، حرفه‌آموزی و ظرفیت‌سازی برطرف سازد. سازمان‌های جوانان باید در تمامی سطوح این فرایند مشارکت داده شوند. 

 برای مبارزه مؤثر با گرسنگی و فقر، رهیافتی جامع مورد نیاز است که مشارکت تمامی بخش‌های جامعه مدنی، به‌ویژه جوانان را در حوزه‌های سیاستگذاری و اعمال در ارتباط با گرسنگی، فقر و بدهی، در تمامی سطوح جلب نماید.

 لغو و بخشودگی بدهی‌های خارجی نه تنها پیش شرط هر گونه مبارزه مؤثر علیه گرسنگی و فقر است، بلکه همچنین، باعث آزاد شدن بودجه لازم جهت سرمایه‌گذاری در زمینه ‌آموزش، بهداشت و جوانان می‌گردد. نظارت بر نحوه استفاده از این بودجه‌ها و اعمال راهکارهای مربوط به فقرزدایی باید توسط جامعه مدنی و سازمان‌های جوانان مورد نظارت قرار گیرد. 
در فرایند جهانی شدن، تصمیمات بسیار زیادی در سطح بین‌المللی (برای مثال، توسط سازمان تجارت جهانی، صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی) گرفته می‌شود که دارای تأثیر شدیدی بر سیاست‌های ملی است، بدون این که نظامی برای کنترل و برقراری توازن ایجاد شود. دولت‌ها و سازمان ملل متحد باید مشارکت جامع و گسترده جامعه مدنی و سازمان‌های جوانان و ملت‌های در حال توسعه در کلیه محافل تصمیم‌گیری جهانی و چندجانبه تضمین نمایند. به منظور تضمین حداقل استاندارد زندگی برای همه افراد، دولت‌ها باید شبکه‌های تأمین اجتماعی را فعال کرده و به جوانانی که نیازمند هستند و با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند که از کنترل آنها خارج است، مساعدت اجتماعی ارائه دهند.

محیط زیست و اسکان بشر

 با عنایت به نیاز به مشارکت قوی‌تر جوانان در نظام ملل متحد، باید همکاری بیشتری بین برنامه محیط زیست ملل متحد، مرکز اسکان بشر ملل متحد و برنامه عمران ملل متحد در جهت رسیدگی مناسب به گستره موضوعات مطروحه وجود داشته باشد.

 برای آغاز چنین کاری، شورای مشورتی جوانان برنامه محیط زیست ملل متحد و شبکه بین‌المللی جوانان در خدمت اسکان بشر باید همگرایی و همسویی بیشتر و نزدیک‌تر داشته باشند. به‌عنوان یکی از نتایج این همکاری، باید طرح‌های عمل ملی و گزارش‌های ملی در مورد مساعدت جوانان در اجرای دستور کار 21 و دستور کار هبیتت (اسکان بشر) تهیه شود. تهیه و انتشار نسخه‌ای از دستور کار هبیتت که برای جوانان مناسب باشد نیز از جمله اقداماتی است که باید انجام شود. دولت‌های ملی نیز باید از طریق اعزام جوانان در قالب هیأت‌های رسمی اعزامی خود به ”اجلاس ریو پس از 10 سال“، کمیسیون اسکان بشر، نشست‌های مربوط به پیگیری کنفرانس هبیتت 2 و سایر نشست‌های مهم در تمامی سطوح، به تعهدات خود در زمینه دستور کار 21 و دستور کار هبیتت عمل کنند.

 ما به نقش بالقوه کارپایه‌های ملی و منطقه‌ای جوانان برای نظارت بر اجرای دستور کار 21 و دستور کار هبیتت واقف هستیم. به منظور نظارت بر اجرای دستور کارهای جهانی نظیر دستور کار 21 و دستور کار هبیتت باید نهادهای منطقه‌ای و همچنین، زیرکمیته‌هایی در کارپایه‌های ملی جوانان ایجاد شود. ارتباط بین‌این زیرکمیته‌ها و نهادهای منطقه‌ای نیز باید مورد تشویق قرار گیرد

.
 ما نیاز به ظرفیت‌سازی جوانان در توسعه پایدار به منظور افزایش مشارکت آنها را به رسمیت می‌شناسیم. لذا باید تعدادی مرکز حرفه‌آموزی برای دستور کار 21 و دستور کار هبیتت وجود داشته باشد که کار ظرفیت‌سازی در جوانان را انجام دهند. این مراکز باید بر آموزش مربیان تمرکز نمایند تا مربیان مزبور به کشورهای متبوع خود بازگردند و یافته‌های خود را منتقل سازند و در این میان، باید بر آموزش همسالان در زمینه موضوعات مربوط به توسعه پایدار تأکید شود. این مراکز همچنین باید روش‌های حرفه‌آموزی و منابع و مطالب چند رسانه‌ای را برای جوانان تهیه و ارائه کنند تا جوانان آن را به جوامع خود منتقل سازند. به‌عنوان یکی از راه‌های راه‌اندازی این مراکز، می‌توان جوانان را برای یک دوره بلند مدت (مثلاً سه ماهه) به کشورهای دیگر فرستاد تا آموزش حرفه‌ای لازم را دریافت دارند. باید جلسات آموزشی مورد پیگیری و نظارت قرار گرفته و دانش‌بومی و سنّتی نیز در آموزش مورد توجه و احترام قرار گیرد.

 ضمن به رسمیت شناختن بدهی اکولوژیکی شمال به جنوب، نیاز است تا شاخص‌های توسعه پایدار ـ که به‌طور کافی سرویس‌های محیط زیستی را اندازه‌گیری می‌کند و اکوسیستم‌های کشورهای جنوب و اثر الگوهای مصرف آنها بر محیط زیست را مد نظر و محاسبه قرار می‌دهد ـ به کار گرفته شود تا بر اساس یک روش هماهنگ، سیاست‌های برابری میان مناطق جهان را توسعه دهد. ما همچنین خواهان توقف صادرات محصولات مصرفی آلوده و فاسد هستیم.

جذب اجتماعی 

 حمایت فنی، انسانی و مالی بایستی  بر مساعدت و کمک به جوانان آسیب‌پذیر و حاشیه‌ای تمرکز یابد تا آنها بتوانند خودشان را به منظور رسیدگی به نیازها و علائق خاصشان ساماندهی نموده و کمک‌ها و مساعدت خاص خودشان را متوجه دستیابی به پیشرفت‌اجتماعی کنند. دسترسی به فن‌آوری اطلاعاتی و ارتباطاتی و آموزش حرفه‌ای در این زمینه برای جوانان آسیب‌پذیر و حاشیه‌ای از خلال ابزارهایی مانند برنامه‌های آژانس‌ها و دستگاه‌های نظام ملل متحد بدین ترتیب، می‌تواند از میان دیگر روش‌ها به‌عنوان یک ابزار گیرا برای شبکه‌سازی عمل کند که موجب توسعه و رشد میزان هشیاری نسبت به برنامه‌ها و قوانینی می‌شود که به نفع جوانان حاشیه‌ای است و باعث ایجاد تسهیلاتی در امر تبادلات می‌شود

.
 جوانان و سازمان‌های غیردولتی جوانان بهترین نمایندگان برای نشر و ترویج تغییر و تحوّل برای جوانان هستند که به همراه داوطلبانه‌گرایی به‌عنوان یک ابزار کلیدی عمل می‌کنند که باید این امر در میان سازمان‌های جوانان به منظور هدایت و رهبری آموزش همسالان ترویج و تبلیغ شود تا نقش جوانان حاشیه‌ای و آسیب‌پذیر را در جامعه برانگیخته، حمایت و تسهیل نماید. نظام ملل متحد یک سازمان واقعاً همکار و همیار می‌شود. همکاری‌ها باید موجب توسعه مهارت‌ها در سه عرصه شود: عرصه اقتصادی، عرصه فنی، و عرصه تصمیم‌گیری مشترک. باید تبادلات لازم به منظور توسعه ظرفیت سازمان‌های غیردولتی جوانان از طریق تسهیل تبادل اطلاعات هم بین خود این سازمان‌ها و هم بین این سازمان‌ها و برنامه‌ها و آژانس‌های ملل متحد صورت گیرد. جریان آزاد افراد بین ملت‌ها باید تسهیل شود

.
 حمایتی که به‌طور عمده برای مشارکت و جذب جوانان آسیب‌پذیر و حاشیه‌ای در جامعه سودمند است باید در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی تکامل یابد: ایجاد ارتباط با مقامات مسئول در سطح محلی توانایی فعالیت‌ها را بالا می‌برد تا اثرگذاری بیشتری بر زندگی جوانان داشته باشند. این ارتباط باید نسبت به فرصت‌ها و استراتژی‌ها در سطح محلی حساس باشد. در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی باید ترویج و تضمین منافع جوانان آسیب‌پذیر و حاشیه‌ای در کارپایه‌های منطقه‌ای جوانان و بالاخص از طریق نمایندگان جوانان در دستگاه‌های تصمیم‌سازی مانند مجمع عمومی ملل متحد باید صورت گیرد. نهادها و دستگاه‌های ملی و منطقه‌ای ترویج یابند تا برای جوانان کار کنند و نیازهای جوانان را در قالبی مطرح کنند که ارزش‌های مشترک، تاریخ مشترک و متدها و روش‌های مشابه و مشترکی را در بر گیرد. حمایت از جوانان باید همچنین فرصت‌های برابر برای جوانان حاشیه‌ای و آسیب‌پذیر را از خلال ابزارهایی چون آموزش ـ رسمی، غیررسمی ـ و اشتغال (شامل حرفه‌آموزی) به منظور مشارکت آنها در کلیه سطوح و ابعاد جامعه فراهم سازد. سطح بین‌المللی باید به‌عنوان یک فرصت برای متدها و مهارت‌ها استفاده شود تا در موقعیتی تبادل شوند که هیچ ضرری نداشته و به اندازه کافی متنوع باشد تا فایده‌ای بر آن مترتب شود.

 راه‌های گوناگون میان سازمان‌های جوانان حاشیه‌ای و آسیب‌پذیر مورد تبادل قرار گیرند به‌طوری که آنها بتوانند با نظام ملل متحد همکاری و مشارکت داشته باشند. این امر باید شامل فرصت‌هایی برای کار با دفاتر منطقه‌ای و آگاهی این سازمان‌ها نسبت به چگونگی مراحل و ضوابط مورد نیاز برای دستیابی و کسب مقام مشورتی از شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد و آژانس‌های تخصصی، صندوق‌ها و برنامه‌های نظام ملل متحد شود. سازمان‌های جوانان باید خود را سازماندهی کنند تا تضمین کنند که دولت‌ها به‌طور مؤثر مشغول اجرای قطعنامه‌هایی هستند که از خلال ”اجلاس سران برای توسعه اجتماعی در کپنهاگ“ و ”اجلاس کپنهاگ پس از پنج سال“ تصویب شدند، و بدین ترتیب برنامه‌ها و سیاست‌های جذب اجتماعی شامل توان‌بخشی، بهداشت، آموزش، تفریح و سرگرمی و برنامه‌های آموزش حرفه‌ای را تقویت کنند. سازمان‌های جوانان باید مجاری جذب اجتماعی خانواده‌ها، رسانه‌ها، مدارس، سازمان‌های غیردولتی جوانان، و گروه‌های مذهبی را به منظور ارتقای سطح هشیاری و آگاهی در زمینه علل و هزینه‌های طرد اجتماعی و ترویج برنامه‌هایی که جذب اجتماعی را قوت می‌بخشد، بسیج کنند.

فرهنگ صلح

 صلح فقط به معنی نبود جنگ نیست، بلکه یک وضع و حالت ذهنی و فکری، فردی و اجتماعی، و یک همنوایی اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی است. صلح، همچنین یک روش بودن و یک روش زندگی کردن است. بنابراین، برای ایجاد فرهنگ صلح ما نیازمند توسعه عدالت، رعایت حقوق بشر، و مبارزه علیه فقر هستیم. ما باید از گفتگوی بین‌فرهنگی که می‌بایست در میان تمدن‌ها جریان داشته باشد حمایت و طرفداری کنیم و نیازمند توانمندسازی اقلیت‌ها و مبارزه علیه طرد و حاشیه‌ای شدن هستیم. به‌عنوان جوان، و با خاطر نشان ساختن مطالب فوق، این وظیفه ماست تا مصمم شویم که نفوذ و اثرگذاری خود را بر دولت‌هایمان افزایش دهیم و تصمیمات دهیم و نتایج صریح خود را در رابطه با گفتگو برای ایجاد فرهنگ صلح بیش از پیش به دولت‌هایمان اعلام کنیم. بنابراین، ما از پیشنهاد‌های متین فوق به منظور حمایت از جوانان در مقابل ظلم و سرکوب دفاع می‌کنیم: ما باید شماری از موانع موجود برای تحقق فرهنگ واقعی صلح را شناسایی کنیم. ما آرزومندیم که عوامل ذیل مورد توجه جدی قرار گیرد:

 منازعات مسلحانه و قاچاق و پخش تسلیحات. 

 دخالت و دست‌اندازی اقتصاد خارجی و بهره‌های مالی در کشورهای در حال توسعه به‌عنوان علل اختلاف و استثمار. 
تعصّب و عدم پذیرش و تحمل دیگران، بی‌سوادی و تبعیض در کلیه حوزه‌ها.

 ما خواهان ایجاد یک شبکه از جوانان هستیم که با آژانس‌های ملل متحد درگیر همکاری هستند تا از این طریق راه‌حل اختلاف را در کلیه سطوح در یک مسیر دو جانبه شروع کنیم. سه توصیه‌ای که ما برای نیل بدین منظور پیشنهاد می‌کنیم به قرار ذیل است:

- ایجاد یک شبکه جوانان که بتواند مکانیزم‌هایی را برای تضمین مشارکت نمایندگان جوانان در فرایند آشتی، مذاکره و استقرار صلح ایجاد کند.

تقاضای غرامت و دادرسی برای برده‌داری، استعمارگری و حاشیه‌ای ساختن دیگران به‌عنوان جنایت علیه انسانیت.
توسعه و حمایت از آموزش فرهنگ صلح در برنامه‌های مدارس در کلیه سطوح.

ما از نظام ملل متحد و دولت‌ها می‌خواهیم تا در سطح جهانی سازگاری‌هایی را طراحی کنند که مانع از اقدامات مربوط به نسل کشی گردد و مرتکبین این جنایت‌ها را شدیداً مجازات نمایند.

 ما خواستار حفظ میراث مادی و غیرمادی کشورها و بازگرداندن کالاهای فرهنگی به غارت رفته هستیم. .

 ما از قدرت‌های جهانی می‌خواهیم تا به جای صرف هزینه برای نزاع‌ها در زمینه طرح‌های توسعه سرمایه‌گذاری کنند.

سیاست، مشارکت و حقوق جوانان 

 نظام ملل متحد باید راه و روش ارتباطات خود با سازمان‌های جوانان را طوری بهبود بخشد که تضمین نماید هر نشست و یا مشاوره‌ای تکمیل‌کننده معیار استطاعت و بضاعت است و کانال‌های دموکراتیک و مشروع موجود برای جوانان را مد نظر و توجه قرار می‌دهد و نظام ملل متحد باید اجرا و ارزیابی این نشست‌ها و مشاوره‌ها را تضمین نماید. ما مجدداً از دولت‌های ملی می‌خواهیم تا نمایندگان جوانان که توسط خود جوانان در یک روش باز و دموکراتیک انتخاب شده‌اند را در هیأت‌های اعزامی خود به مجمع عمومی ملل متحد و کلیه دیگر اجلاس‌های بین‌دولتی جای دهند. واحد جوانان ملل متحد با مساعدت سازمان‌های جوانان که در این زمینه تجربه داشته‌اند، باید به‌عنوان یک اداره مرکزی برای اطلاع‌رسانی به سازمان‌های جوانان عمل کند تا بدین طریق با دولت‌های این سازمان‌ها در خصوص مواضع نماینده جوانان آنها رایزنی کند. در این خصوص باید نمایندگی و نیابت فزاینده جوانان در واحد جوانان ملل متحد از خلال یک نظام جایگزین اعضای سازمان‌های جوانان و شأن و پایگاه بیشتر برای واحد جوانان در نظام ملل متحد صورت گیرد تا مشارکت همگانی و کامل جوانان در نظام ملل متحد را هماهنگ سازد

.
 دولت‌های ملی باید قوانینی را برای حمایت از حقوق بشر (که به جوانان مربوط است) از جمله حق مشارکت در تصمیم‌سازی، دسترسی به آموزش دارای کیفیت که پرورش‌دهنده شهروندان مسئولیت‌پذیر است و دستیابی به آموزش حقوق بشر اعمال نمایند. ما خواستار احقاق حقوق جوانان ساکن در کشورهای تحت اشغال، تحریم‌های اقتصادی و جنگ برای برخورداری از حمایت بین‌المللی هستیم.

ما همچنین از دولت‌های ملی و سازمان ملل متحد می‌خواهیم که به ترویج و نشر کنوانسیون حقوق کودک همّت گمارند و از تمامی دولت‌ها می‌خواهیم که تعهد خود را نسبت به این کنوانسیون از طریق اعمال کامل آن ابراز دارند.

 باید حمایت مالی، کارآموزی و تسهیلات در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی فراهم گردد تا مشارکت فعال جوانان در تصمیم‌سازی و فعالیت‌ها و برنامه‌های مربوط به توسعه تضمین گردد. ما همچنین، توصیه می‌کنیم که دولت‌ها، برنامه‌هایی را طراحی و اعمال کنند که ظرفیت‌های نهادی سازمان‌های جوانان را ارتقا بخشد. ما حمایت خود را از ایجاد شوراهای مستقل و دموکراتیک ملی و محلی جوانان و همچنین نهادهای منطقه‌ای ـ در مواردی که وجود ندارد ـ حمایت می‌کنیم. از شوراها و نهادهای موجود جوانان می‌خواهیم که به اصول فوق‌الذکر پایبند باشند. به منظور مقابله با چالش‌های پیش روی جوانان به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، سازمان ملل متحد باید تعریف خود را از جوان مورد بازنگری قرار داده و سقف آن را به 30 سال افزایش دهد.

دختران و زنان جوان

 
 ما تمامی دست‌اندرکاران را تشویق می‌کنیم تا در زمینه آموزش اجباری و رایگان در تمامی سطوح برای دختران و جوانان و نوجوانان مؤنث ـ چه در محیط‌های رسمی و چه غیررسمی ـ سرمایه گذاری کنند. باید دختران و زنان جوان را در طراحی،‌اجرا و ارزیابی سیاست‌ها و برنامه‌هایی که گروه هدف آن جوانان هستند، دخیل ساخت. ما خواستار کاهش هزینه‌های وسایل پیشگیری از بارداری و درمان ایدز و همچنین پیشگیری درمان بیماری‌های مقاربتی هستیم. ما خواهان ارتقای سطح (کیفی و کمی) دانش، تحقیقات و داده‌های مربوط به نیازهای‌دختران نوجوان و زنان جوان هستیم.

 ما خواستار افزایش پوشش اطلاعاتی و رسانه‌ای در مورد موضوعات مرتبط با دختران و زنان جوان در سطوح محلی و بین‌المللی با استفاده از رسانه‌های سنتی و مدرن هستیم. ارائه مهارت‌ها و مطالبی در ارتباط با آموزش جنسی، آموزش زندگی خانوادگی و حقوق بشر در کلیه سطوح آموزشی امری ضروری است. باید با خشونت مبارزه کرد و ما خواستار راه‌اندازی فعالیت‌ها و خدماتی برای زنان جوان و دختران هستیم که به ارائه مشاوره در مورد مهارت‌های زندگی و اماکنی برای پناه دادن به زنان جوان در معرض خطر بپردازد. ما خواستار افزایش کارآموزی در زمینه مشاوره همسالان با رعایت و تأکید بر برابری جنسیتی هستیم. همچنین، تضمین دسترسی به فعالیت‌هایی برای امرار معاش نظیر فعالیت‌های درآمدزا و آموزش مدیریت پروژه‌های کوچک و نظایر آن شدیداً ضروری است. 

 از بین بردن دیدگاه‌های جزم‌اندیشانه در زمینه آموزش از طریق افزایش آگاهی در مورد نقش و مساعدت دختران و زنان جوان در جامعه ضروری است. سازمان‌های جوانان باید دولت‌ها را در جهت فراهم کردن انگیزه‌ها یا سیاست‌های اقتصادی برای افزایش سطح آموزش دختران بسیج نمایند. تصویر مثبت زنان جوان باید از طریق تشویق زنان جوانی که در زمینه علوم و ریاضیات دارای تحصیلات هستند برای ایفای نقش به‌عنوان الگو و مربی ارتقا پیدا کند.

جوانان، ورزش و فعالیت‌های اوقات فراغت
 ساختارها و انجمن‌های جوانان باید توسط سازمان‌های تابعه ملل متحد و سایر سازمان‌ها از مساعدت اقتصادی، مادی و انسانی لازم برای انجام فعالیت‌های مختلف، به‌ویژه فعالیت‌های مربوط به توسعه ورزش، فعالیت‌های اوقات فراغت و فعالیت‌های اجتماعی ـ آموزشی برخوردار گردند

.
سازمان ملل متحد باید سازمان‌های بین‌المللی و سازمان‌های غیردولتی را تشویق نماید تا از طریق انجمن‌های جوانان مستقیماً در سطح عامه و پایین جامعه برای توسعه ورزش و فعالیت‌های فرهنگی، سنتی و اجتماعی ـ فرهنگی فعالیت کنند.
60. نظام ملل متحد باید راه‌هایی را برای به رسمیت شناختن مشارکت داوطلبان جوان در سازمان‌های مختلف، سازمان‌های غیردولتی و انجمن‌های جوانان مورد شناسایی، تشویق و ترویج قرار دهد. علاوه بر این، سازمان‌ملل متحد باید امنیت داوطلبان جوان را بر عهده گرفته و تمامی تسهیلات کارآموزی و مساعدت‌های فنی را برای کار آنان ارتقا بخشد. 

ما مشوق برنامه‌های ورزشی خاص معلولین بوده و از مشارکت افراد معلول در فعالیت‌های ورزشی معمول در تمامی سطوح حمایت می‌کنیم.

اعمال و نظارت

برای اعمال استراتژی داکار در خصوص توانمندسازی جوانان و نظارت بر آن باید سازوکارهایی ایجاد کرد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 الف) ارائه گزارش‌های ملی توسط سازمان‌های جوانان

ب) ارائه گزارش‌های ملی توسط دولت‌ها

ج) ارائه گزارش‌جهانی جوانان بر اساس گزارش‌های ملی که توسط دبیرخانه سازمان ملل متحد منتشر می‌گردد.

دولت‌های ملی باید به تعهد خود در قبال دستور کار 21 فصل h 9/25 از طریق داخل کردن کردن جوانان در هیأت‌های رسمی اعزامی به مجمع عمومی ملل متحد و سایر نشست‌های مهم در تمامی سطوح عمل نمایند.

تمامی ارگان‌های سازمان‌ملل متحد باید برنامه‌های جوانان خود را تقویت و هماهنگ نموده و راهکارهایی را برای ارتقای مشارکت جوانان ارائه کنند.

دولت‌های ملی باید از طریق کمک مالی قابل توجه به صندوق جوانان ملل متحد، بودجه واقعی و حائز اهمیتی را به فعالیت‌های جوانان اختصاص دهند که این بودجه‌ها باید هر چه شفاف‌تر و قابل پرداخت به ذی‌نفعان واقعی باشد.

دبیرخانه سازمان‌ ملل متحد باید از منابع و اختیارات لازم برای نظارت بر روند اعمال استراتژی‌های براگا و داکار بر مبنای گزارش‌های سالانه دولت‌ها برخوردار گردد.

منبع:http://msy.gov.ir/index.php?module=cdk&func=loadmodule&system=cdk&sismodule=user/content_view.php&cnt_id=1796&ctp_id=167&id=34&sisOp=view